-
1 sprzeciwić się
-
2 sprzeciwić się
vr pf→ sprzeciwiać się -
3 sprzeciwiać się
sprzeciwiać się [spʃɛʨ̑ivjaʨ̑ ɕɛ], sprzeciwić się [spʃɛʨ̑iviʨ̑ ɕɛ]1) ( przeciwstawiać się)\sprzeciwiać się komuś/czemuś gegen jdn/etw Widerstand leisten2) ( wyrażać sprzeciw)sprzeciwić się czemuś einer S. +dat widersprechen, gegen etw Widerspruch erheben3) ( być sprzecznym)sprzeciwić się czemuś gegen etw sein, im Gegensatz zu etw stehen -
4 sprzeciwiać się
-
5 podskakiwać
podskakiwać [pɔtskakivaʨ̑], podskoczyć [pɔtskɔʧ̑ɨʨ̑]2) ( doskoczyć) hinspringen, heranspringen3) ( udać się szybko)podskoczył do sklepu er ging mal schnell im Laden vorbeinie podskakuj! muck nicht auf! ( fam) -
6 auflehnen
auf|lehnenvrsich [gegen jdn/etw] \auflehnen sprzeciwić się [komuś/czemuś] -
7 reklamieren
-
8 stemmen
stemmen ['ʃtɛmən]I. vt2) ( stützen)die Arme in die Seiten \stemmen brać [ perf wziąć] się pod bokiII. vr1) ( sich stützen)sich mit dem Rücken gegen die Wand \stemmen opierać [ perf oprzeć] się plecami o ścianę2) ( sich wehren)sich gegen etw \stemmen sprzeciwiać [ perf sprzeciwić] się czemuś -
9 entgegensetzen
entgegen|setzenI. vtnichts entgegenzusetzen haben nie mieć nic na swoją obronęII. vrsich jdm/einer S. \entgegensetzen przeciwstawiać [ perf przeciwstawić] się komuś/czemuś -
10 móc
vimożesz to naprawić? kannst du das reparieren?szkoda, że nie możesz przyjść schade, dass du nicht kommen kannstgdybym tylko mogła! wenn ich es nur könnte!2) ( mieć pozwolenie) dürfen\móc coś zrobić etw tun dürfen3) ( w prośbach)czy mógłbym rozmawiać z... könnte ich mit... sprechenczy mógłbyś mi to wyjaśnić? würdest [ lub könntest] du mir das bitte erklären?4) ( wyrażenie przypuszczenia)on może się sprzeciwić er könnte [ lub dürfte] sich +akk widersetzenmógł mieć wypadek er kann einen Unfall gehabt habennie może być! das kann nicht [wahr] sein!5) ( wyrażenie pretensji)mogłeś mnie uprzedzić du hättest mich warnen können6) chcieć to \móc ( przysł) man muss nur wollen, Wollen heißt Können -
11 quer
\quer zur Straße verlaufen Bahnlinie: przebiegać w poprzek ulicy2) ( fig fam: ver\quer)\querschießen stwarzać problemy -
12 widersetzen
-
13 widersprechen
widersprechen *vi irrjdm \widersprechen sprzeciwiać [ perf sprzeciwić] się komuś2) ( nicht übereinstimmen)
См. также в других словарях:
sprzeciwiać się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, sprzeciwiać sięam się, sprzeciwiać sięa się, sprzeciwiać sięają się {{/stl 8}}– sprzeciwić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, sprzeciwiać sięwię się, sprzeciwiać sięwi się {{/stl 8}}{{stl 7}} przeciwstawić się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sprzeciwiać się — ndk I, sprzeciwiać sięam się, sprzeciwiać sięasz się, sprzeciwiać sięają się, sprzeciwiać sięaj się, sprzeciwiać sięał się sprzeciwić się dk VIa, sprzeciwiać sięwię się, sprzeciwiać sięwisz się, sprzeciwiać sięiw się, sprzeciwiać sięwił się 1.… … Słownik języka polskiego
stanąć — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) … Słownik frazeologiczny
stawać — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) … Słownik frazeologiczny
podskoczyć — dk VIb, podskoczyćczę, podskoczyćczysz, podskoczyćskocz, podskoczyćczył podskakiwać ndk VIIIb, podskoczyćkuję, podskoczyćkujesz, podskoczyćkuj, podskoczyćiwał 1. «wykonać skok w górę, podskok; skacząc unieść się w górę; zerwać się z miejsca… … Słownik języka polskiego
powstawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, powstawaćwstaję, powstawaćwstaje, powstawaćwaj {{/stl 8}}– powstać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, powstawaćwstanę, powstawaćwstanie, powstawaćwstań {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pozwolić — dk VIa, pozwolićlę, pozwolićlisz, pozwolićzwól, pozwolićlił pozwalać ndk I, pozwolićam, pozwolićasz, pozwolićają, pozwolićaj, pozwolićał 1. «zgodzić się, przystać na coś, przychylić się do czyjejś prośby; zezwolić» Pozwólcie mi mówić. Rodzice… … Słownik języka polskiego
kant — 1. pot. Postawić się, stawiać się kantem «ostro, stanowczo sprzeciwić się czemuś, hardo wystąpić»: Co ona ci się tak stawia kantem, weź się za nią ostro, bo potem będą jeszcze większe kłopoty. Roz bezp 1998. 2. pot. Robić kanty «oszukiwać»: No –… … Słownik frazeologiczny
dąb — m IV, D. dębu, Ms. dębie; lm M. dęby 1. «Quercus, drzewo z rodziny bukowatych, o rozłożystych konarach, grubej, popękanej korze, ścisłej, twardej masie drzewnej, mające owoce żołędzie; występuje w kilku gatunkach przeważnie w północnej strefie… … Słownik języka polskiego
przeciwstawić — dk VIa, przeciwstawićwię, przeciwstawićwisz, przeciwstawićstaw, przeciwstawićwił, przeciwstawićwiony przeciwstawiać ndk I, przeciwstawićam, przeciwstawićasz, przeciwstawićają, przeciwstawićaj, przeciwstawićał, przeciwstawićany «postawić, wysunąć… … Słownik języka polskiego
zbuntować — dk IV, zbuntowaćtuję, zbuntowaćtujesz, zbuntowaćtuj, zbuntowaćował, zbuntowaćowany «namówić do buntu, zachęcić do oporu, sprzeciwu; podburzyć, podjudzić kogoś» Zbuntować żołnierzy przeciw oficerom. Zbuntowane plemiona. zbuntować się «podnieść… … Słownik języka polskiego